BESTECİ VE İCRACILAR

ULVİ CEMAL ERKİN

14 Mart 1906 tarihinde İstanbul?da doğdu. Galatasaray Lisesi?ni bitirdikten sonra devlet bursuyla Paris?e gönderildi. Burada beş yılın ardından, Nadia Boulanger?in öğrencisi olarak École Normale de Musique?de eğitim gördü. 1930?da Türkiye?ye döndüğünde Ankara?da Musiki Muallim Mektebi?nde armoni ve piyano öğretmenliğine başladı. Paris?te yazmaya başladığı ilk eserlerini de bu dönemde tamamladı. 1932 yılında aynı okulda piyano öğretmeni olan ve Türkiye?de otuza yakın piyano konçertosunu ilk kez seslendiren öncü ve değerli piyanist Ferhunde Erkin ile evlendi. 1942?de Piyano Konçertosu ile Cumhuriyet Halk Partisi Sanat Ödülünü kazandı, 1946?da ise kendi eserlerinden oluşan bir konserde Riyaset-i Cumhur Filarmoni Orkestrası?nı yönetti. Eserlerinin çoğu yurt dışında Çek Filarmoni Orkestrası, Colonne Orkestrası ve Paris Radyo Senfoni Orkestrası tarafından bestecinin kendi yönetiminde seslendirildi. Ulvi Cemal Erkin, 1949-1951 yılları arasında müdürlüğünü yürüttüğü Devlet Konservatuarı?nda piyano ve kompozisyon dersleri verdi. Erkin?in N.Kazım Akses, H.Bedii Yönetken ve Saadet İkesus ile birlikte yaptığı libretto çevirileri Türk opera literatüründe önemli yere sahiptir.

Eserleri:

İki Dans (1930), Ninni, Emprovizasyon ve Zeybek Türküsü (1929-1932), Beş Damla (1931), Bülbül ve Ayın On Dördü (1932), Konçertino (1932), Bayram (1934), Yaylı Çalgılar Dörtlüsü (1936), Yedi Halk Türküsü (1936), İki Sesli Türküler (1936), Çocuklar İçin Yedi Kolay Parça (1937), Duyuşlar (1937), Karagöz (1940), Piyano Konçertosu (1942), Köçekçe (1943), Piyano Beşli (1943),Yedi Türkü (1945), Senfoni No:1 (1944-46), Piyano Sonatı (1946), Keman Konçertosu (1947), Senfoni No:2 (1948-58), Keloğlan (1950), Sinfonietta (1951-59), On Türkü (1963), Altı Prelüd (1967), Yedi Halk Türküsü (1936-39), Konçertant Senfoni (1966), Senfonik Bölüm (1968-69).